‘ಆಗದು’

Share Button

ಒಂದು ಸುಸ್ತಾದ ಇರುಳು
ಶಪಥ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಇನ್ನಾಗದು
ನನಗೆಂದು… ಮುನ್ನಿನಂತೆ
ಗಾಣದ ಎತ್ತಾಗಲು.

ಮತ್ತೆ ಮಾರನೆಯ ಅನವರತ
ಗಡಿಬಿಡಿಗೆ ಮೈಗೊಟ್ಟು, ಮನ
ಕೆಟ್ಟು ಸ್ವಸ್ಥವಿಲ್ಲದೆ ಬಾಳುಗೆಡಲು,

ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಈ ದುಡಿಮೆ, ಎಂದಿಗೂ
ಮುಗಿಯದ ರಾಮಾಯಣ-ಭಾರತವೇ ಆಗಿರುವಾಗಲೂ; ಅಂತೂ ಯಾವ
ಪಾತ್ರ ಧರಿಸಲೂ ನನಗೆ ಇಚ್ಛೆಯಾಗದು.

ಮುಂದೇನು.? ಮತ್ತೇನು.? ಇನ್ನೇನು.?
ಎಂಬ ನಿತ್ಯ ಕಾಡುವ ಉತ್ತರ ಸಿಗದ
ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಕವಡೆ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಮಾಧಾನವೂ
ನನಗೆ ಹಿತವೆನಿಸದು…..

ಹೀಗಿಂತಿರುವಾಗ, ಸುಡುಬತ್ತಿಗೆ
ತುತ್ತಾದ ಎಣ್ಣೆಯಂತೆ, ದಿನಮಾನ
ದೊಡ್ಡ ಉರಿಯಲಿ ಉರಿದು-
ಜೀವಮಾನ ಸುಡುಸುಡುತ್ತಾ, ಕರಗಿದ
ಬೆಳಕಿನೆಳೆಗಳನು; ಕತ್ತಲಲಿ ಅರಸಿ
ಕೊರಗುವುದು ಇನ್ನು ಎಂದಿಗೂ
ನನಗಾಗದು…

– ವಸುಂಧರಾ ಕದಲೂರು.

2 Responses

  1. ನಯನ ಬಜಕೂಡ್ಲು says:

    “ಹೆಣ್ಣೆಂದರೆ ದೀಪ,
    ನೀಡುವವಳು ಮನೆ, ಸಂಸಾರಕ್ಕೊಂದು ರೂಪ,
    ಕಂಗೆಟ್ಟಾಗ ಒಮ್ಮೆ ಆವರಿಸಿದರೂ ಕೋಪ,
    ತನ್ನವರಿಗಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಎದ್ದು ತೋರುವವಳು ಬಾಳ ಬಂಡಿಯ ಎಳೆಯೋ ಪ್ರತಾಪ “.
    Very beautiful poem madam ji.

  2. Shankari Sharma says:

    ಹೆಣ್ಣಿನ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟ ಸುಂದರ ಕವನ.

Leave a Reply

 Click this button or press Ctrl+G to toggle between Kannada and English

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Follow

Get every new post on this blog delivered to your Inbox.

Join other followers: