ಕನ್ನಡ ಅಕ್ಷರದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕರೆಯುಳ್ಳವರಿಗಾಗಿ...
ಇಲ್ಲದ್ದನ್ನು ಇದೆ ಎಂದು ನಂಬಿಸುವ ಹಟ ಬೇಡ ಭೂತಗನ್ನಡಿ ಹಿಡಿದು ಬಿಂಬಿಸುವ ಹಟ ಬೇಡ ಎದೆಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನೇರ ಹೇಳೋಣಲ್ಲ ತೋರುಗಾಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮೆರೆಯುವ ಹಟ ಬೇಡ ಸಹಜತೆಯಲ್ಲೇ ಚೆಲುವು ಕುಟಿಲತೆಯಲ್ಲೇನಿದೆ ನೈಜತೆಯ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ನಟಿಸುವ ಹಟ ಬೇಡ ಚಣಕ್ಕೊಂದು ಸಲ ಬಣ್ಣ ಬದಲಿಸುತ್ತದೆ ಲೋಕ ಭಂಡತನವೇ ಬದುಕೆಂದು...
ಹೊಳೆಯಾಗಿ ಹರಿಯವುದಿತ್ತು ಅವಕಾಶವೆಲ್ಲಿ ಕಡಲಾಗಿ ಕೂಡುವುದಿತ್ತು ಅವಕಾಶವೆಲ್ಲಿ ಹಕ್ಕಿಯ ರೆಕ್ಕೆ ಮನಸು ಎರಡೂ ಇತ್ತಲ್ಲ ಹಾರಿ ಚುಕ್ಕಿ ಸೇರುವುದಿತ್ತು ಅವಕಾಶವೆಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಬಣ್ಣಗಳು ಕಣ್ಣ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ತೊಡೆದು ನಿಜವಾಗುವುದಿತ್ತು ಅವಕಾಶವೆಲ್ಲಿ ಮಾನಿಟರ್ರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥರಹಿತ ಅಂಕಿಗಳ ಸಂತೆ ಕಿತ್ತೆಸೆದು ನಡೆಯುವುದಿತ್ತು ಅವಕಾಶವೆಲ್ಲಿ ಬೇಲಿಗಳು ಗೋಡೆಗಳು ಸಖಾ...
ದೀಪ – ಗಾಳಿ ನಿನ್ನವೇ ಎಂದಿದ್ದೇವೆ ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಆರದಿರಲಿ ಬೆಳಕು ಎಂದು ಬೇಡಿದ್ದೇವೆ ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಮಳೆ ಸುರಿದು ನೆರೆಯೇರಿ ಕೊಚ್ಚಿದೆ ಬದುಕುಗಳ ‘ನೀನೇ ಗತಿ’ಯೆಂದು ಬಾಗಿದ್ದೇವೆ ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಕತ್ತಲಿನ ಭಯದಲ್ಲಿ ಹೊಕ್ಕಿದ್ದೇವೆ ಬೆಳಕಿನ ಮೊರೆ ಬಿಡದೆ ‘ತಮಸೋಮಾ’ ಹಾಡಿದ್ದೇವೆ ವಾಡಿಕೆಯಂತೆ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಿಕೋ ಎಂದರೆ ಆಯ್ಕೆ ಉಳಿದಂತೇನು...
ನಾನು ಕೇವಲ ಮನುಷ್ಯ. ಮಾನುಷ ಅನುಭವಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಬಲ್ಲೆ ಅವ ಎತ್ತರ ಇವ ಕುಳ್ಳು ಇವ ಜಾಣ ಅವ ದಡ್ಡ ಅವನೋ ಕ್ರೂರಿ ಇವ ದಯಾಮಯಿ- ಹೀಗೆ ದೈವಿಕ ಅನುಭವಗಳ ಒರೆಗೆ ಹಚ್ಚಲಿ ಹೇಗೆ ** ‘ನಾವು ಮನುಷ್ಯರಾಗಿ ಬಂದಿಲ್ಲ ಮನುಷ್ಯರಾಗಲು ಬಂದಿದ್ದೇವೆ’ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ‘ನಾವು ಮನುಷ್ಯರಾಗಿ...
ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇನೆ ಬೆಳಗಿನಿಂದ ನಡು ಹಗಲು ದಾಟಿದೆ ಸೂರ್ಯ ಕೊಂಚ ವಾಲಿದ್ದಾನೆ ಈಗ. ದಾಟುತ್ತ ಬಂದಿರುವೆ ಹೂವಿನ ದಾರಿಗಳನ್ನು ಬೆಂಕಿಯ ಬೆಟ್ಟಗಳನ್ನು ಏರನ್ನು ಇಳಿಜಾರನ್ನು ಮುಂದಿನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀತು ಏನು ಇರಬಹುದೇ ಬಣ್ಣದ ಹಬ್ಬ – ಗಂಧದದೌತಣಗಳು (ಸದ್ಯ! ಕನಸಿಗಿಲ್ಲ ಸುಂಕ !) ನಡೆಯುವೆ- ಮುಗಿಲೋಳಿಯಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣ ನೆಟ್ಟು ಖಾತ್ರಿ- ಈ ಪಯಣ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ, ಪಡುವಣದಲ್ಲಿ ಕಾಯುವೆ ಮತ್ತೆ – ಇನ್ನೊಂದು ಮುಗಿಲಿಗೆ ತೆರೆಯುವ ಹಗಲಿಗೆ. . -ಗೋವಿಂದ ಹೆಗಡೆ +14
ಪಟಾಕಿ, ಮತಾಪುಗಳ ಗುಂಪಲ್ಲಿ ಹೂಕುಂಡಗಳ ನೋಡಿದ್ದೀರಲ್ಲ? ಹಚ್ಚಿದರೆ ಎರಡಾಳು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಕೆಳಗಿನಿಂದ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕಿನ ಮಳೆ ಸುರಿದು- ಕರಗುತ್ತದೆ . ಉರಿವ ಹೂಕುಂಡಗಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಸದಾ ಇರಿಸಿದಂಥ ಆ ಹುಡುಗ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೂ ಬಿಳಿಬಿಳಿಯ ಪುಟ್ಟ ಮೊಲವನ್ನು ಅಂಗಿ ಜೇಬಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿಯೇ ಇದ್ದ ನಡೆಯುವಾಗ ನಿಲ್ಲುವಾಗ ಮಾತಾಡು -ವಾಗಲೂ ಕೈಯೊಂದನ್ನು ಮೊಲದ ಮೊಲದ ಮೇಲೇ ಇರಿಸಿರುತ್ತಿದ್ದ ಅದರ ಗುಲಗಂಜಿ ಕಣ್ಣುಗಳ ನಾನೂ ಕಂಡವನೇ . ತೀರ ಮೊನ್ನೆ ಅವನು ಮತ್ತೆ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಮೊಲ ಇರಲಿಲ್ಲ- ಬದಲಿಗೆ ಸ್ಯಾಟಿನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಗೊಂಬೆ- ಜೂಲು ಹರಿದು ಬಂದ ಮೈ, ಕಿತ್ತು ಹೋದ ಕಣ್ಣು . ಅವನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿದ್ದ ಹೂ ಕುಂಡಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಹೋದವು.. . -ಡಾ.ಗೋವಿಂದ ಹೆಗಡೆ +11
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು…