ಎಷ್ಟೊಂದು ಚಂದ ಬಾಲ್ಯ 

ಎಷ್ಟೊಂದು ಚಂದ ಬಾಲ್ಯ
ಮರೆಯಲು ಅದು ಅಸಾಧ್ಯ

ಓಣಿಯ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ
ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಗೋಲಿ ಲಗೋರಿ
ಕೋಲಾಟ ಕಾಲ್ಚೆಂಡು ಸಾಧ್ಯವೇ
ಮರೆಯಲು ಚಿನ್ನಿ ದಾಂಡು //ಎಷ್ಟೊಂದು//

ಮಳೆ ಬೀಳುವ ಕ್ಷಣದಲಿ ನೆನೆದು
ಕಾಗದ ದೋಣಿಯ ತೇಲಿ ಬಿಟ್ಟು
ಮೈಕೈಯೆಲ್ಲ ಕೆಸರಾಗಲು
ಅಮ್ಮನ ಏಟಿಗೆ ಅಳಲು  //ಎಷ್ಟೊಂದು //

ಮರ ಮರದಲಿ ಇಳಿಬಿದ್ದು
ಮರಕೋತಿಯ ಆ ಸದ್ದು
ಹುಣಸೆ ಕುಟ್ಟುಂಡಿ ಕುಟ್ಟಿ
ಬಾಯ್ಚಪ್ಪರಿಸಿದ ಸವಿಯದು //ಎಷ್ಟೊಂದು//

ಊರಿನ ಪಕ್ಕದ ತೋಟಕೆ ನುಗ್ಗಿ
ಕದ್ದು ತಿಂದ ಹಣ್ಣಿನ ರುಚಿಯು
ಎಳೆ ರಾಗಿಯ ಬೆಳಸೆಯ ಗುದ್ದಿ
ತಿಂದು ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ ಖುಷಿಯು //ಎಷ್ಟೊಂದು//

ಈಜಲು ಬಾರದೆ ನೀರಿಗೆ ಬಿದ್ದು
ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲ ದಂಡೆಗೆ ತಂದು
ಹೋದ ಜೀವವ ಮತ್ತೆ ತಂದ
ಮುಗ್ಧತೆಯ ಆ ಸದ್ಬುದ್ದಿ ಸಮಯ //ಎಷ್ಟೊಂದು//

ನೆನೆದರೂ ಈಗಲೂ ಮಗುವಾಗುವೆ
ಆ ತುಂತಾಟಗಳ ನೆನೆಯುವೆ
ಕಳೆದ ಬಾಲ್ಯವೇ ಬಲು ಮಧುರ
ಅದು ನೀಡಿದ ನೆನಪೇ ಅಮರ

-ಅಮುಭಾವಜೀವಿ

+9