ಅರಿವೆಂಬ ಹಣತೆ
ಹಳೆಯ ತಾಮ್ರದ ಹಂಡೆ, ಕಟ್ಟಿಗೆ ಒಲೆ,
ಮರುಗುತ್ತಾ ಕೂರದಿರು ಸೇರಿತೆಂದು ಮೂಲೆ,
ಹಬ್ಬವೆಂಬ ಸಡಗರ, ಸಂಭ್ರಮ ಆಗಮಿಸೋ ವೇಳೆ,
ಬದಲಾದ ಕಾಲದೊಡನೆ ಸಾಗುವುದರಲ್ಲೇ
ಇಹುದು ಅರಿ ನೀ ಬದುಕಿನ ನೆಲೆ.
ಹೋಗುವುದೇ ನಿಯಮ
ಕಾಲ ಸರಿದು ,
ಸಾಗಬೇಕಿಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯ ಜಗಕೆ ತನ್ನ ತಾನು ತೆರೆದು,
ಕೂರದಿರು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾ ಛಲ , ತನ್ನ ಹಠವ ಹಿಡಿದು,
ನಿನ್ನದೇ ಇಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಹಾಕಲು ಹೆಜ್ಜೆ
ಬದಲಾದ ಕಾಲಗತಿಯ ಅರಿತು.
ನಿನ್ನೆಗಳೋ ಸುಂದರ ನೆನಪು,
ಹೊಸದರಲ್ಲೂ ಇಹುದು ನೋಡೋಂದು ಹೊಳಪು,
ಹಳೆ ಬೇರು ಹೊಸ ಚಿಗುರೆಂಬ ಸಾಲಿನ ಕಂಪು,
ಗುರುತಿಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿ ಹೊಂದು ಮನವೇ ಹುರುಪು.
ಇಂದು -ನಿನ್ನೆಗಳ ನಡುವಣ,
ಸಿಲುಕಿ ಕಮರದಿರಲಿ ಜೀವನ,
ಹಚ್ಚುತ್ತಾ ಹಣತೆಯ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ
ಮನದಲ್ಲಿ ಅರಿವಿನ ಬೆಳಕನ್ನ ,
ಝಗಮಗಿಸಿ ಬೆಳಕಾಗಿಸು ಬಾಳೆಂಬ ಹೂ ಬನ.
ಅಂಗಳದಿ ಎಳೆದ ರಂಗೋಲಿ,
ಹಾಡಿಹುದು ಸಂತಸದ ಸುವ್ವಾಲಿ,
ತುಂಬಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಹೃನ್ಮನಗಳಲಿ,
ನೆಮ್ಮದಿ, ನಗು, ಸಂತಸವ
ಸಾಲು ದೀಪಗಳ ದೀಪಾವಳಿ.
– ನಯನ ಬಜಕೂಡ್ಲು
ಕವನ ಸೊಗಸಾಗಿದೆ…ಹೌದು, ಹಂಡೆನೀರಿನ ಸ್ನಾನ ಈಗ ನಗರದ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ..
Thank you Hemakka.
ಬಹಳ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾದ ಕವನ ಮೇಡಮ್..
Thank you madam ji
ಕವನಗಳ ಸಾಲು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ .
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಮೇಡಂ
ಹಳೆಯದನು ಮರೆಯದೆ, ಹೊಸತನಕೆ ತೆರೆದುಕೊಂಡರೆ ಬದುಕು ನಿತ್ಯ ನೂತನ….ನಯನಾರಿಂದ
ಚಂದದ ಕವನ
ಒಳ್ಳೆಯ ಚಿಂತನೆ…