ಗೌರವ
ಜೀವ ಭಯದಲಿ
ಭಾವ ನಡುಗಿದೆ
ನೋವು ಮೀಟಿದೆ ಮೈಮನಾ |
ಕಾವ ದೇವನು
ಯಾವ ಹೂವನೊ,
ಸಾವು ಸನಿಹವೆ ರಿಂಗಣಾ ||೧||
ಬಂಧ ಮೆರೆವುದು
ನಿಂದು ಬೆರೆತರೆ
ಬಂದು ಕಾಡದು ಬೇಗುದೀ|
ಚಂದ ಬಾಳುವೆ
ಮುಂದೆ ಬೆಳೆದೊಡೆ
ಬಂಧು ಬಂಧವು ಸನಿಹದೀ ||೨||
ಬಾರಿ ಬಾರಿಯು
ದಾರಿ ಸಿಗದೆಯೆ
ಕಾರಿರುಳಿನಾ ಕತ್ತಲೇ |
ಚೀರಿ ಕರೆದರು
ಯಾರು ಬಾರರು
ಬೇರು ಕಳಚಿತೆ ಮಾಮರಾ ||೩||
ನೆನೆದು ಬದುಕುವ
ಜನರ ಸಾಧನೆ
ಮನದ ಭಾವವ ಮೆಚ್ಚುವಾ |
ತಿನುವ ತಿನಿಸಿನ
ಜಿನಸು ತುತ್ತನು
ಮನದಿ ನೇಹದಿ ಹಂಚುವಾ ||೪||
ಬಸಿದು ಬೆವರನು
ಕುಸಿದು ಕೂರದೆ
ಹುಸಿಯ ಭಾವವ ತೋರದೇ |
ಹಸನು ಜೀವನ
ಕುಸುಮ ಗಂಧವ
ಬೆಸೆದ ಜೀವಕೆ ಬೀರುವಾ ||೫||
ಸುರಿವ ಜೇನನು
ಮರೆತು ನೋವನು
ತೆರೆದು ಬೆಳಗುವ ಬೆಳಕನೂ|
ಹಿರಿಯ ಜೀವವ
ಮೆರೆಸಿ ಮಿರುಗುವ
ಹಿರಿಮೆ ಗೌರವ ನೀಡುವಾ ||೬||
(ಜಲ ಷಟ್ಪದಿ)
-ಪ್ರಮೀಳಾ ಚುಳ್ಳಿಕ್ಕಾನ.
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ….ಷಟ್ಪದಿ.
ಚಂದದ ಕವನ
Nice. ಪ್ರಕೃತಿ ಹಾಗೂ ಬದುಕಿನ ಪರಸ್ಪರ ತುಲನೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ