ಅಮ್ಮನ ನೆನಪುಗಳು

ನೀನು ಇರದ ಮೇಲೆ
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳೇ ನನ್ನುಸಿರು
ನೀನು ಇರದ ಜಾಗ
ಕಲಶವಿರದ ಆ ದೇಗುಲವು
ನಿನ್ನ ಮೌನ
ಭತ್ತಿದ ಆ ಸಾಗರವು
ನಿನ್ನ ನಗುವು
ಅದುವೇ ನನ್ನ ಹಸಿವು

ಒಂದು ಬಾರಿ ನನ್ನ ಸ್ವರವ ಕೇಳು
ಅದುವೇ ನನ್ನ ಎದೆಯ ಏದುಸಿರು

ನೀನು ಹೊರಡುವ ಮುನ್ನ
ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು ಓ ಅಮ್ಮ
ಈ ಕವನವೇ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಕಾಣಿಕೆ ಅಮ್ಮ

ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು ಅಮ್ಮ
ನಿನ್ನ ಮಗುವಾಗಿ ಮಡಿಲಲಿ ಮಲಗಿರುವೆನಮ್ಮ
ನಿನ್ನ ಭೇಟಿಗೆ ಭರತನಂತೆ ಕಾದಿರುವೆನು ಅಮ್ಮ
ನಿನ್ನ ದಾರಿಗೆ ನಾನೆಂದೂ ಕಾವಲುಗಾರನು ಅಮ್ಮ.

–ನಿಶಾಂತ್ ರಾವ್,  ಮಂಗಳೂರು

+148