ಪುನರುತ್ಥಾನದ ಪಥದಲ್ಲಿ: ಹೆಜ್ಜೆ 25

ವಿಯೆಟ್ನಾಂ, ಕಾಂಬೋಡಿಯ  ಪ್ರವಾಸಕಥನ..
ದಿನ 8:   ಮೆಕಾಂಗ್ ಡೆಲ್ಟಾ ಪ್ರದೇಶದ ದ್ವೀಪಗಳಲ್ಲಿ ವಿಹಾರ..2

ಪುನ: ದೋಣಿಯನ್ನೇರಿ , ಕಾನ್ ಕ್ವೇ ಅಥವಾ   ‘ಟರ್ಟ್ಲ್’ (Turtle)ದ್ವೀಪದತ್ತ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದೆವು. ಈ ದ್ವೀಪವೂ ಕರಾವಳಿಯ ಹಳ್ಳಿಗಳು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ  ಇರುವಂತೆ ಇತ್ತು. ಇಲ್ಲಿ ಜೇನು ಸಾಕಣೆಯ ಪ್ರಾತ್ಯಕ್ಷಿಕೆ ಇತ್ತು. ನಮಗೆಲ್ಲ ಜೇನು ಬೆರೆಸಿದ  ನಿಂಬೆ-ಚಹಾ ಕೊಟ್ಟರು. ನಮಗೆ ಜೇನುಗೂಡನ್ನು  ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶವಿತ್ತು.  ನಮ್ಮ ಸುತ್ತುಮುತ್ತಲು ಜೇನ್ನೊಣಗಳು ಹಾರಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಯಾರಿಗೂ  ಜೇನುನೊಣದ ಕಡಿತದ ಅನುಭವವಾಗಲಿಲ್ಲ. ತಾಜಾ ಜೇನು  ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಲಭ್ಯವಿತ್ತು.  ನಾವು ಕೆಲವರು ಸ್ವಲ್ಪ ಜೇನನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದೆವು.   ಅರ್ಧ ಕಿಲೋದಷ್ಟು ಇದ್ದ  ಜೇನಿನ ಬಾಟಲಿಗೆ  200,000/-  ವಿಯೆಟ್ನಾಂ ಡಾಂಗ್  ಬೆಲೆ (ಸುಮಾರು 600 ರೂ). ಗಾಜಿನ ಬಾಟಲಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಸಿದ್ದ ಜೇನನ್ನು,  ಯಾವುದೋ ಎಲೆಯಿಂದ  ಸುಂದರವಾಗಿ ಹೆಣೆದ ಕೈಚೀಲದಲ್ಲಿ  ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ  ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿ,  ಇದನ್ನು ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಒಯ್ಯಬಹುದು, ತೊಂದರೆಯಾಗದು, ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟರು. 

ಇದೇ ದ್ವೀಪದಲ್ಲಿ  ಒಂದು ಉರಗೋದ್ಯಾನವಿತ್ತು. ಆಸಕ್ತರು  ಹೆಬ್ಬಾವಿನಂತಹ  ಯಾವುದೋ ದೊಡ್ಡ ಹಾವನ್ನು ತಮ್ಮ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಶಲ್ಯ ಹಾಕಿದಂತೆ ಅಥವಾ  ತಲೆಯ ಮೇಲಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಅಥವಾ ಕೊರಳಿಗೆ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ‘ನಾಗಾಭರಣ’ರಾಗಿ ಫೊಟೋ ತೆಗೆಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು.  ಆಲ್ಲಿದ್ದ ಸ್ಥಳೀಯರೊಬ್ಬರು ಆ ಹಾವಿನ ಬಾಯಿಯನ್ನು ಅದುಮಿ ಹಿಡಿದು ಅದು ಪ್ರವಾಸಿಗರನ್ನು ಕಚ್ಚದಂತೆ  ಸಹಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಭಯ ಮಿಶ್ರಿತ  ಹೇವರಿಕೆಯಾಯಿತು.  ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮದ ನೆಪದಲ್ಲಿ ವನ್ಯಜೀವಿಯನ್ನು  ಹಿಂಸಿಸಬೇಕೆ  ಅನಿಸಿ ಖೇದವೆನಿಸಿತು.  ನಮ್ಮ ತಂಡದ  ಯಾರೂ ಈ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.

ಆಮೇಲೆ  ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ  ನಮ್ಮನ್ನು   ಕಾನ್ ಫುಂಗ್  ಅಥವಾ ‘ಫಿಯೋನಿಕ್ಸ್ ‘ Phoenix ‘ದ್ವೀಪಕ್ಕೆ  ಫೆರ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಕರೆದೊಯ್ದ.  ಈ ದ್ವೀಪಕ್ಕೆ ಕೊಕೊನಟ್ ಐಲ್ಯಾಂಡ್ ಎಂತಲೂ ಹೆಸರಿದೆ.  ತೆಂಗಿನಕಾಯಿಯನ್ನು ಬಳಸಿ ತಯಾರಿಸಲ್ಪಡುವ  ಕೊಕೊನಟ್ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಇಲ್ಲಿಯ ಮುಖ್ಯ ಉತ್ಪನ್ನ. ನಮ್ಮ ಎದುರು ‘ಪಾರೆಕೋಲು’ ಬಳಸಿ ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿಯನ್ನು ಸುಲಿದು,  ಕಾಯಿಯನ್ನು ಒಡೆದು  , ಯಂತ್ರದಲ್ಲಿ ತಿರುವು  ಕಾಯಿ ಹಾಲು ತೆಗೆದು, ಶೋಧಿಸಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ ತೆಗೆದ ಕಾಯಿಹಾಲನ್ನು ಸಕ್ಕರೆ ಸೇರಿಸಿ  ಕುದಿಯಲು ಇರಿಸಿದ್ದರು. ಯಾಂತ್ರಿಕ ಸೌಟು ಒಂದು ಈ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಲಕುತ್ತಿತ್ತು.  ಮಿಶ್ರಣ ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಾ ಬಂದು,  ಹಲ್ವದಂತೆ ಆದಾಗ,  ಕಂದು ಬಣ್ಣದ  ಕೊಕೊನಟ್  ಕ್ಯಾಂಡಿ ತಯಾರಾಗುತ್ತಿತ್ತು.  ದೊಡ್ಡದಾದ ತಟ್ಟೆಗೆ ಸುರುವಿದ ಕೊಕೊನಟ್ ಕ್ಯಾಂಡಿಯನ್ನು  ಚಿಕ್ಕ ತುಂಡುಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ನಮಗೆ ರುಚಿ ನೋಡಲು  ಸಣ್ಣ ಕ್ಯಾಂಡಿ ಕೊಟ್ಟರು. ಸುಮಾರಾಗಿ, ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸುವ ‘ಅಮೃತ ಫಲ’ ಎಂಬ ಸಿಹಿ ತಿನಿಸಿನಂತೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಜಿಗುಟಾಗಿದ್ದು ಚಾಕೊಲೇಟ್ ನಂತೆ  ಸವಿಯುವ ಹಾಗಿತ್ತು. ಇದು ರುಚಿಯಾಗಿತ್ತು. ಆದರೂ, ನನಗೆ  ಕಾಯಿಹಾಲು- ಹಸುವಿನ ಹಾಲು-ಸಕ್ಕರೆ ಸಮಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿ, ಹದವಾಗಿ ಕಾಯಿಸಿ ತಯಾರಿಸುವ ‘ಅಮೃತ ಫಲ’ವೇ  ಹೆಚ್ಚು ರುಚಿ, ಬಣ್ಣವೂ ಆಕರ್ಷಕ ಎನಿಸಿತು.

ಅಲ್ಲಿದ್ದ  ಅವರ ಮಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ  ಈ ತಿನಿಸು ಲಭ್ಯವಿತ್ತು.   ತೆಂಗಿನ ನಾರು, ಕರಟ ಇತ್ಯಾದಿ ಬಳಸಿ ತಯಾರಿಸಿದ ವಿವಿಧ  ಉತ್ಪನ್ನಗಳೂ, ಕರಕುಶಲ ವಸ್ತುಗಳೂ  ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಲಭ್ಯವಿದ್ದುವು.  ಒಂದೆಡೆ ಕಬ್ಬಿನ ಹಾಲು ಮಾರುತ್ತಿದ್ದರು.  10000 ಡಾಂಗ್ ಕೊಟ್ಟು ಕಬ್ಬಿನ ಹಾಲು ಕುಡಿದಾಯಿತು. ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ  ದೊಡ್ಡ ಗಾಜಿನ ಜಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ  ಶೇಖರಿಸಿದ್ದ ಯಾವುದೋ ಹಾವುಗಳನ್ನು ಕಂಡೆವು. ಅವುಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ  ವೈನ್ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರಂತೆ.  ಹಾವಿನ ವೈನ್ ಅನ್ನು ಸ್ಯಾಂಪಲ್ ಕುಡಿಯಲು ಬೇಕೆ ಅಂದರು. ನಮಗೆ  ನೋಡಿಯೇ ಭಯ ಮತ್ತು ಅಸಹ್ಯವಾಯಿತು. 

ದ್ವೀಪದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸುತ್ತಾಡಿ ದೋಣಿಗೆ ಬಂದಾಗ ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಸಿಹಿಯಾದ ಎಳನೀರು ಕೊಟ್ಟರು. ಮುಂದಿನ ದ್ವೀಪ ಕಾನ್ ಲಾನ್ ಅಥವಾ ಯೂನಿಕಾರ್ನ್ ದ್ವೀಪ. ಮೆಕಾಂಗ್ ಡೆಲ್ಟಾ  ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಚಿಕ್ಕ ದ್ವೀಪಗಳಿವೆ.  ನೂರಾರು ಕಾಲುವೆಗಳಂತಹ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುವುದು ಇಲ್ಲಿಯ ಜನರಿಗೆ ದೈನಂದಿನ  ಚಟುವಟಿಕೆ.  ದೋಣಿಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರ, ಅವಶ್ಯ ವಸ್ತುಗಳ ಸಾಗಣೆ ಇತ್ಯಾದಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದೆಡೆ ತೇಲುವ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯೂ  ಇದೆಯಂತೆ.ಫೆರ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ಶಾಲೆಯೂ ಇದೆಯಂತೆ.  ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮೆಕಾಂಗ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ‘ತೇಲುವ ನಗರದ’ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಇದೆ.

ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಕಾಲ್ನಡಿಗೆ, ಪುನ: ದೋಣಿಯಾನ ಹೀಗೆ ಮೆಕಾಂಗ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಪಾಮ್ ಗಿಡದ ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರಬೇಧದಂತೆ ಕಾಣಿಸುವ ಚೆಸ್ಟ್ ನಟ್  ಗಿಡಗಳ ನಡುವೆ  ಹಾದು ಹೋಗುವ ಕಾಲುವೆಗಳ ಮೇಲೆ,  ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವುದು ಆಹ್ಲಾದಕರವಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರವಾಸಿಗರು ತಾವೇ ಪೆಡಲ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬಹುದಾದ ದೋಣಿಗಳೂ ಲಭ್ಯವಿದ್ದುವು. ದೋಣಿ ನಡೆಸುವವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು  ‘ನಾನ್ ಲಾ ‘ ಟೋಪಿ ಧರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮಹಿಳೆಯರಾಗಿದ್ದರು. ಆಗಾಗ ಮಳೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ದೋಣಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ  ಮಹಿಳೆಯರು  ಸಣ್ಣ ಮಳೆಗೆ ಕ್ಯಾರೇ  ಅನ್ನದೆ  ತಮ್ಮ ಕಾಯಕ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮಳೆ ಜೋರಾದಾಗ ದೋಣಿಯನ್ನು ಒಂದು ತೀರಕ್ಕೆ ಆನಿಸಿ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇವರ ಶ್ರಮಿಕಜೀವನಕ್ಕೆ ಶರಣು.   

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಊಟದ ಸಮಯವಾಯಿತು.  ದ್ವೀಪದ ಯಾವುದೋ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಚೆಂದದ, ಮಾಡು ಇರುವ, ಗೋಡೆಗಳಿಲ್ಲದ   ರೆಸಾರ್ಟ್ ಇತ್ತು. ಸುತ್ತುಮುತ್ತಲು ನೀರು ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲುವೆಗಳಿದ್ದುವು.  ಸ್ವಲ್ಪ  ದೂರವಿದ್ದ ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಿದ್ದವಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಆಹಾರಕ್ಕೆ  ಮಳೆ ಬೀಳದಂತೆ ಕೊಡೆ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು   ರೆಸಾರ್ಟ್ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ನಮ್ಮ ಊಟದ ಮೇಜಿನಲ್ಲಿ ತಂದಿರಿಸಿದರು. ನಮ್ಮ ಮೇಜಿಗೆ ಬೇಯಿಸಿದ ತರಕಾರಿಗಳಿದ್ದ  ಸೂಪ್,  ಅರಸಿನ ಹಾಕಿದ ನೀರು ದೋಸೆಯ ಹಾಗಿದ್ದ ಸಪ್ಪೆ ತಿನಿಸು,  ಅನ್ನ, ನೂಡಲ್ಸ್, ವಿವಿಧ ಹಣ್ಣುಗಳು ಇತ್ಯಾದಿ ಬಂದುವು. ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದ ಮೇಜಿನಲ್ಲಿದ್ದ ತಿನಿಸುಗಳು ನೋಡಲು ಬಲು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿದ್ದುವು. ಮೆಕಾಂಗ್  ಡೆಲ್ಟಾ  ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ  ‘ಎಲಿಫೆಂಟ್ ಇಯರ್ ಫ಼ಿಶ್’ ಎಂಬ ಮೀನು ಪ್ರಖ್ಯಾತವಂತೆ. ಅದನ್ನು ಹುರಿದೋ ಬೇಯಿಸಿಯೋ ತಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಇಡಿಯಾಗಿಯೇ ಚೆಂದಕ್ಕೆ ಇರಿಸಿದ್ದರು. ಇನ್ನು  ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಕಾಲ್ಚೆಂಡಿನ ಆಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ  ತಿನಿಸು ಕಣ್ಸೆಳೆಯಿತು.   ‘ಬಾನ್ ಕ್ಸೋಯ್ ಚೀನ್’ (Banh Xoi Chien) ಅಥವಾ ‘ ಡ್ರ್ಯಾಗನ್ ಎಗ್ ‘  ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ, ಈ ಬೃಹತ್ ಗಾತ್ರದ ಪೂರಿಯನ್ನು ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಅಕ್ಕಿಯಿಂದ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರಂತೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯಾಹಾರಿಗಳಾದ ನಮ್ಮ ಊಟ ಸುಮಾರಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಪಕ್ಕದ ಮೇಜಿನ ನೋಟ ಸೂಪರ್ ಆಗಿತ್ತು!

ಇಲ್ಲಿಯೂ ಉರಗೋದ್ಯಾನ, ಮೊಸಳೆಗಳ ಪಾರ್ಕ್ ಇತ್ತು. ಮಳೆ ಬರುತಲಿತ್ತು. ಪುನ: ಪುಟ್ಟ ದೋಣಿಯನ್ನೆರಿ ಕಾಲುವೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿ, ಆಮೇಲೆ ಫೆರ್ರಿಯನ್ನೇರಿ  ಮುಖ್ಯ ರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದೆವು. ಆಮೇಲೆ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೆಕಾಂಗ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿರುವ  ವಿನ್ಹ್ ಟ್ರಾಂಗ್ (Vinh Trang) ಎಂಬಲ್ಲಿರುವ  ದೈತ್ಯಾಕಾರದ  ನಗುವ ಬುದ್ಧನ (Laughing Budha ) ಮಂದಿರದ ಕಡೆಗೆ ಬಂದೆವು.   ಈ ಮಂದಿರದ ವಾಸ್ತು ಶಿಲ್ಪ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆಯಂತೆ. ಆದರೆ ಮಳೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿತ್ತು ಹಾಗೂ   ಆಗ ಮಂದಿರದ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಹೊರಗಡೆ ಎದ್ದು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಬೃಹದಾಕಾರದ ನಗುವ ಬುದ್ಧನಿಗೆ ನಮಿಸಿ ಹೊರಟೆವು .

ನಮ್ಮ ಬಸ್ಸು ನಾವು ಉಳಕೊಂಡಿದ್ದ ಹೋಟೆಲ್  ಕ್ವೀನ್ ಆನ್ ಗೆ  ತಲಪಿತು. ಅಲ್ಲಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಭಾರತೀಯ ರೆಸ್ಟಾರೆಂಟ್ ‘ಬನಾನಾ ಲೀಫ್’ ಎಂಬಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು. ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಇಡ್ಲಿ, ದೋಸೆ, ಅನ್ನ , ರಸಂ, ಸಾಂಬಾರು, ಪಲ್ಯ , ಮೊಸರು ಇದ್ದ  ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತೀಯ ಊಟ  ಸಿಕ್ಕಿತು.   ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ ‘ ಹುಂಗ್ ‘ ಗೆ ಧನ್ಯವಾದದೊಂದಿಗೆ ಟಿಪ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟು ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ನಮ್ಮ ರೂಮ್ ಸೇರಿಕೊಂಡೆವು. ಇಲ್ಲಿಗೆ ನಮ್ಮ 8 ದಿನಗಳ ವಿಯೆಟ್ನಾಂ ಪ್ರವಾಸ  ಮುಗಿದೇ ಹೋಯಿತಲ್ಲಾ ಅನಿಸಿತು.  ಮರುದಿನ ನಾವು  ಕಾಂಬೋಡಿಯಾಕ್ಕೆ ಹೊರಡಬೇಕಿತ್ತು. 

ಈ ಪ್ರವಾಸ ಕಥನದ ಹಿಂದಿನ ಕಂತು ಇಲ್ಲಿದೆ : https://www.surahonne.com/?p=42426

(ಮುಂದುವರಿಯುವುದು)
–ಹೇಮಮಾಲಾ.ಬಿ, ಮೈಸೂರು