ರೂಪಭೇದಗಳು

ನನ್ನನೊಬ್ಬ ಅಕ್ಷರವೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ನಾನೊಂದು ಮಹಾಕಾವ್ಯ.
ನನ್ನನೊಂದು ಬಿಂದುವೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ನಾನೊಂದು ಸಾಗರ.
ನನ್ನನೊಂದು ಹಕ್ಕಿಯೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ನಾನು ಆಕಾಶ.

ನನ್ನನೆದ್ದೇಳುವ ಅಲೆಯೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ನಾನು ಶಾಂತ ಧ್ಯಾನದ ಸಾಗರ ಹೃದಯ.
ನನ್ನನುದುರುವ ಹಳದಿ ಎಲೆಯೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ನಾನು ಮರದ ತಾಯಿಬೇರು.
ನನ್ನನೊಣ ಮರಳೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ನಾನು ತೇವವನು ಹೊತ್ತ ಚಿಲುಮೆ.
ನನ್ನನು ಸೇರಿದ ಸಿರಿ ಎಂದೆಣಿಸುವರು;

ಬಡತನದಲ್ಲೂ ಜೊತೆಯಿಹ ಅಳಿಯದ ಗೆಳೆತನ ನಾನು.
ನನ್ನನೊಂದು ದುಃಖ ಗೀತೆಯೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ಅದೆಂದಿಗೂ ಬದುಕಿನ ಚಿಂತೆ ತಾನೆ!
ನನ್ನ ನಿವಾಸ ಮೌನಾಶ್ರಮವೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ಅದು ಆತ್ಮ ಸಂವಾದದ ಮಂದಿರ ತಾನೆ!

ನನ್ನನು ಗಾಳಿಗೆ ತೇಲುವ ನವಿಲುಗರಿಯೆಂದೆಣಿಸುವರು;
ಅದು ಹೊಳೆಯುವ ಬಣ್ಣಗಳ ಸಾಗರ ಸೊಬಗಿನ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ತಾನೆ!
ಹೀಗೆ ನಾನು ಅನೇಕ ರೂಪಾಂತರ…
ಆದರೂ ಸಾರದಲ್ಲಿ ನಾನೊಂದು ವಿಶ್ವರೂಪ;
ಕವಿಯನ್ನ ಹೆತ್ತಿದ ಭುವಿ;
ಸಾರಾಂಶದಲಿ ಮಣ್ಣಿನ ರೂಪ.

– ತೆಲುಗು ಮೂಲ: ಮಲ್ಲೆಲ ನರಸಿಂಹ ಮೂರ್ತಿ
ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ: ಕೊಡೀಹಳ್ಳಿ ಮುರಳೀಮೋಹನ್

+4